Şeker Kampı
Alpullu'dan Süleyman Bakıp'ın anlatımıyla... Şeker fabrikasında çalışan memur ve işçi personelin yaz tatillerinde belli süre dinlenmelerine yönelik olarak deniz kıyısında yapılan sosyal tesisler... Alpullu Şeker Fabrikasının yaz kampı Tekirdağda... Ayrıca Erdek'te de var... Tekirdağ'dan çıktıktan ve İstanbul istikametine doğru 10 km gittikten sonra sağ tarafta, denizin kıyısında... 150 kişi kapasiteli. Kapmpta 36 ev ve konaklamak için gelenlerin dışında tesislerin aşçısı, garsonları ve bekçisi var. Yaklaşık 10 kişilik bir kadro gelenlere hizmet sunuyor. Kampın amiri bir zamanlar Enver Bayraktar... Hasan Çetin aşçımızdı... Biz üç garsonduk... İdare Amiri Necdi Bayrakçı katılıyordu... Ve adlarını hatırlayamadığım birçokları...
Evler 6x7=42 metre kare büyüklüğünde idi. İki odası bir banyo ve bir tuvaleti vardı.
Personel 15 günlüğüne geliyor, dinlendikten sonra geri dönüyor. Altı dönem boyunca işletiliyor. Gelenlerden cüzi bir ücret alınıyor ve bu ücret altı eşit taksit halinde maaşlarından kesiliyor. Katılanlara öğlen ve akşam yemekleri tabldot olarak veriliyor. Sabah kahvaltısını herkes istediği gibi yapıyor. Gelenler yanlarında misafir getirmişlerse onların ücretleri farklı. Eğlence etkinlikleri yapılırdı. Sanatçılar getirilirdi, şarkıcılar, türkücüler... Bir defasında orgçu Uğur İğret getirilmişti. Havuzu yoktu, denize doğru uzanan küçük bir iskelesi vardı.
Artık faal değil, satıldı. 1995 yılındaönce kamp bitti, yapılmamağa başlandı. Bu dönemde Karadenizli bir şahsa kiraya verildi. Bir süre kirada kaldı. O arada Polonya'dan gelen üniversite talebeleri de bir yaz tatilini orada geçirdiler. Verimli olmayınca 1998-99 dönemine gelindiğinde satıldı.
Alpullu'dan Süleyman Bakıp'ın anlatımıyla... Şeker fabrikasında çalışan memur ve işçi personelin yaz tatillerinde belli süre dinlenmelerine yönelik olarak deniz kıyısında yapılan sosyal tesisler... Alpullu Şeker Fabrikasının yaz kampı Tekirdağda... Ayrıca Erdek'te de var... Tekirdağ'dan çıktıktan ve İstanbul istikametine doğru 10 km gittikten sonra sağ tarafta, denizin kıyısında... 150 kişi kapasiteli. Kapmpta 36 ev ve konaklamak için gelenlerin dışında tesislerin aşçısı, garsonları ve bekçisi var. Yaklaşık 10 kişilik bir kadro gelenlere hizmet sunuyor. Kampın amiri bir zamanlar Enver Bayraktar... Hasan Çetin aşçımızdı... Biz üç garsonduk... İdare Amiri Necdi Bayrakçı katılıyordu... Ve adlarını hatırlayamadığım birçokları...
Evler 6x7=42 metre kare büyüklüğünde idi. İki odası bir banyo ve bir tuvaleti vardı.
Personel 15 günlüğüne geliyor, dinlendikten sonra geri dönüyor. Altı dönem boyunca işletiliyor. Gelenlerden cüzi bir ücret alınıyor ve bu ücret altı eşit taksit halinde maaşlarından kesiliyor. Katılanlara öğlen ve akşam yemekleri tabldot olarak veriliyor. Sabah kahvaltısını herkes istediği gibi yapıyor. Gelenler yanlarında misafir getirmişlerse onların ücretleri farklı. Eğlence etkinlikleri yapılırdı. Sanatçılar getirilirdi, şarkıcılar, türkücüler... Bir defasında orgçu Uğur İğret getirilmişti. Havuzu yoktu, denize doğru uzanan küçük bir iskelesi vardı.
Artık faal değil, satıldı. 1995 yılındaönce kamp bitti, yapılmamağa başlandı. Bu dönemde Karadenizli bir şahsa kiraya verildi. Bir süre kirada kaldı. O arada Polonya'dan gelen üniversite talebeleri de bir yaz tatilini orada geçirdiler. Verimli olmayınca 1998-99 dönemine gelindiğinde satıldı.
